Algemene oncologie - Gynaecologische organen

Vulvakanker

Vulvakanker is een kwaadaardige tumor die over het algemeen de normale structuur van de klieren en de slijmvliezen (cellaag in contact met de lucht die de holle organen bedekt) reproduceert. De kanker ontwikkelt zich op de klierweefsels.  

De symptomen
Vulvakanker veroorzaakt sterke jeuk bij de patiënte. De kanker kan ook bloedingen of pijn veroorzaken. Elke massa ter hoogte van de vulva moet medisch onderzocht worden. 

Aanvullende onderzoeken
Als de laesie verdacht lijkt zal je arts een staal afnemen dat daarna geanalyseerd zal worden. 

De behandeling
Een chirurgische behandeling. Een groot deel van de vulva moet weggenomen worden. De chirurgische behandeling wordt eventueel gevolgd door radiotherapie. 

Elk geval is uniek. Voor hun beslissing baseren jouw artsen zich op de volgende punten: de gediagnosticeerde kankersoort, de graad van de kanker (graad van kwaadaardigheid), het stadium van de kanker, de wetenschappelijke bewijzen voor de doeltreffendheid van de behandeling voor deze kankersoort en je algemene gezondheidstoestand. Jouw artsen zullen je om inlichtingen vragen die hen helpen bij de keuze van de in jouw geval aangewezen behandeling.
Je zal behandeld worden door een toegewijd team dat bestaat uit artsen, verpleegsters en andere specialisten. Aarzel niet om je tot een van deze zorgwerkers te richten als je hulp nodig hebt.

Baarmoederkanker

Baarmoederhalskanker komt vaak voor. Men is van mening dat bijna 90% van de gevallen vermeden zou kunnen worden dankzij een regelmatige opsporing. Deze kanker ontwikkelt zich geleidelijk, vanuit een zogenaamd precancereus letsel.

De risicofactoren
Eerste seksuele contacten op jonge leeftijd, een hoog aantal partners, meerdere zwangerschappen, seksueel overdraagbare aandoeningen...

De opsporing
Baarmoederhalskanker wordt voorafgegaan door de groei van precancereuze letsels die met een baarmoederhalsuitstrijkje ontdekt kunnen worden.
Deze test is eenvoudig en pijnloos en wordt uitgevoerd door de huisarts of gynaecoloog. De arts brengt voorzichtig een speculum in de vagina om de baarmoederhals te bereiken. Zo kan de arts de binnenkant van de vagina en de baarmoederhals onderzoeken en enkele cellen afnemen voor analyse (uitstrijkje).
Elke vrouw zou minstens een keer om de drie jaar een uitstrijkje moeten laten afnemen en dit tot ze 65 jaar oud is. Na de 65, wordt het risico op baarmoederhalskanker gering.
Indien de arts het nodig acht, kan dit soort onderzoek vaker uitgevoerd worden. 

De symptomen
In de vroegtijdige stadia zijn er geen waarneembare symptomen. Later kan men bloedverlies (metrorragie) tussen de regels observeren. Soms gaat dit gepaard met pijnloos witverlies (leukorroe). 

De behandeling
De behandeling is chirurgisch en of radiotherapeutisch en wordt soms gecombineerd met chemotherapie.

De behandeling hangt af van het stadium van de kanker op het moment van de diagnose. De precancereuze letsels worden behandeld door een gedeeltelijke chirurgische amputatie van de baarmoederhals (conisatie) of door minder agressieve behandelingsmethoden (cryotherapie of behandeling met koude, laser, elektrochirurgie). 
Kleine kankers worden meestal behandeld door de baarmoeder weg te nemen (hysterectomie). Bij de grotere tumoren moeten ook de omliggende weefsels en lymfeknopen verwijderd worden (colfohysterectomie met lymfadenectomie). 
Als deze zware operatie onmogelijk is, moet de tumor bestraald worden. In dat geval wordt radiotherapie toegepast, ofwel door directe blootstelling aan een radioactieve bron (curietherapie), ofwel door externe radiotherapie (de stralingsbron bevindt zich op een afstand van de te behandelen zone), of door een combinatie van beide. 

Elk geval is uniek. Voor hun beslissing baseren je artsen zich op de volgende punten: de gediagnosticeerde kankersoort, de graad van de kanker (graad van kwaadaardigheid), het stadium van de kanker, de wetenschappelijke bewijzen voor de doeltreffendheid van de behandeling voor deze kankersoort en je algemene gezondheidstoestand. Jouw artsen zullen je om inlichtingen vragen die hen helpen bij de keuze van de in jouw geval aangewezen behandeling.
Je zal behandeld worden door een toegewijd team dat bestaat uit artsen, verpleegsters en andere specialisten. Aarzel niet om je tot een van deze zorgwerkers te richten als je hulp nodig hebt.

Endometriumkanker

Het endometrium is het slijmvlies dat de binnenkant van de baarmoeder bedekt; tijdens elke menstruatiecyclus wordt het doordrongen met hormonen. De afstoting van dit weefsel vormt de menstruatie, ongeveer om de 28 dagen. Dit type weefsel dat zich aanpast met de hormonen wordt "hormoonafhankelijk" genoemd. Kankers die zich ontwikkelen vanuit deze weefsels zijn vaak eveneens hormoonafhankelijk. 

De symptomen

• Abnormaal bloedverlies in de postmenopauze
• Opgelet: omdat deze kanker soms tijdens de menopauze optreedt kan er een zekere verwarring ontstaan!
• Vaginaal witverlies (leukorroe)
• Krampen en druk in het bekken
• Pijn tijdens het plassen
• Pijn tijdens het vrijen
• Pijn in de onderbuik

De behandelingen
De behandeling van deze kanker is ofwel lokaal of beïnvloedt het hele systeem.
Chirurgie en radiotherapie zijn lokale behandelingen. Hormonentherapie en chemotherapie raken heel het organisme.

Chirurgie
Bij endometriumkanker doet men meestal een beroep op de chirurgie, omdat het een vrij zekere methode is om de kanker te verwijderen. De baarmoeder wordt weggesneden, net zoals de eileiders en de eierstokken. Je arts zal je verdere inlichtingen verstrekken. 

Radiotherapie
Bij de meeste vrouwen waar de kanker de stadia II, III of IV heeft bereikt, moet de chirurgische behandeling gecombineerd worden met radiotherapie om de uitgezaaide kankercellen te vernietigen.

Hormonale therapie
Als de tests duidelijk maken dat de kanker hormoonafhankelijk is, kan men de keuze maken om een hormoon toe te dienen.

Elk geval is uniek. Voor hun beslissing baseren je artsen zich op de volgende punten: de gediagnosticeerde kankersoort, de graad van de kanker (graad van kwaadaardigheid), het stadium van de kanker, de wetenschappelijke bewijzen voor de doeltreffendheid van de behandeling voor deze kankersoort en je algemene gezondheidstoestand. Jouw artsen zullen je om inlichtingen vragen die hen helpen bij de keuze van de in jouw geval aangewezen behandeling.
Je zal behandeld worden door een toegewijd team dat bestaat uit artsen, verpleegsters en andere specialisten. Aarzel niet om je tot een van deze zorgwerkers te richten als je hulp nodig hebt.

De eierstokken zijn twee organen die in het bekken liggen. Zij hebben de grootte en de vorm van een amandel. Ze liggen aan beide kanten van de baarmoeder, en ze worden ermee verbonden door de eileiders (zie het diagram).
Eierstokkanker ontwikkelt zich meestal vanuit een abnormale groei van de cellen ter hoogte van de eierstokken. Deze cellen, de zogenaamde epitheelcellen, bekleden de bovenste laag van de meeste lichaamsorganen. Een kanker die zich ontwikkelt vanuit de abnormale groei van de epitheelcellen noemt men een adenocarcinoom. Negentig percent van de eierstokkankers zijn adenocarcinoma. De kanker kan zich eveneens ontwikkelen in de interne weefsels van de eierstokken die de eitjes produceren, maar dat is zeer zeldzaam. Deze kankers zijn gemakkelijker te behandelen dan een adenocarcinoom.

De symptomen

• ongemak in de buik, pijn in het bekken, opgezette buik, gasvorming
• vaak moeten plassen
• vaginale bloedingen
• vermoeidheid
• rugpijn
• misselijkheid, indigestie, verminderde eetlust
• gewichtsverlies
• wijziging van de stoelganggewoonten
• van de stoelganggewoonten

De behandeling
Tijdens de eerste etappe in de behandeling van eierstokkanker worden de kankerweefsels weggenomen. Bij eierstokkanker in de beginfase (stadium 1) is het mogelijk om enkel de aangetaste eierstok weg te nemen. Het chirurgisch wegnemen van een eierstok wordt een ovariëctomie genoemd. 
Aangezien eierstokkanker gewoonlijk in een vergevorderd stadium wordt vastgesteld, gaat men dan over tot het wegnemen van de eierstokken, van de eileiders, van de baarmoeder en van de baarmoederhals. Deze ingreep wordt een radicale totale hysterectomie genoemd die gepaard gaat met een omentectomie en een lymfadenectomie.
De chirurgische behandeling gaat gepaard met chemotherapie.
Door de chirurgische behandeling is elke toekomstige zwangerschap bij de vrouw onmogelijk.
Een vervangende hormonale behandeling wordt aangeraden om een plotse menopauze na het wegnemen van de eierstokken te voorkomen. 

Elk geval is uniek. Voor hun beslissing baseren je artsen zich op de volgende punten: de gediagnosticeerde kankersoort, de graad van de kanker (graad van kwaadaardigheid), het stadium van de kanker, de wetenschappelijke bewijzen voor de doeltreffendheid van de behandeling voor deze kankersoort en je algemene gezondheidstoestand. Jouw artsen zullen je om inlichtingen vragen die hen helpen bij de keuze van de in jouw geval aangewezen behandeling.
Je zal behandeld worden door een toegewijd team dat bestaat uit artsen, verpleegsters en andere specialisten. Aarzel niet om je tot een van deze zorgwerkers te richten als je hulp nodig hebt.

Vaginakanker

Bij vaginale kanker bevinden er zich kankercellen in het vaginaweefsel. Deze kanker komt het meest voor bij vrouwen van 60 tot 70 jaar oud. Nochtans kan deze kankersoort vrouwen van om het even welke leeftijd treffen.
Zoals de meeste kankers, wordt de ziekte beter behandeld bij een vroege ontdekking. 

De symptomen

• bloedingen buiten de menstruatie
• moeilijkheden of pijn bij het plassen
• pijn tijdens het vrijen
• vaginaal witverlies (leukorroe) of menstruatiestoornissen
• pijn in het bekken

Onderzoeken
Als er een vermoeden van kanker is, kan je arts verschillende onderzoeken uitvoeren om dit te verifiëren. Deze omvatten een inwendig bekkenonderzoek en een vaginaal uitstrijkje. Er zal ook een biopsie uitgevoerd worden.
Een vaginaal onderzoek is nodig en ook de andere bekkenorganen moeten onderzocht worden. Zo kan de arts precies zien waar de kanker begonnen is en waar hij zich heeft kunnen verspreiden. 
Er wordt waarschijnlijk ook een röntgenfoto van de borstkas genomen om te zien of kanker zich tot in de longen heeft verspreid.

De behandelingen
Radiotherapie is de beste behandeling voor dit type kanker. Je arts kan er een chirurgische ingreep aan toevoegen, naar gelang de omvang van de tumor. 
De chirurgische behandeling wordt meestal tijdens alle stadia van vaginakanker toegepast. De keuze van het behandelingstype hangt af van het stadium van de kanker, van je leeftijd en van je algemene gezondheidstoestand.

Elk geval is uniek. Voor hun beslissing baseren jouw artsen zich op de volgende punten: de gediagnosticeerde kankersoort, de graad van de kanker (graad van kwaadaardigheid), het stadium van de kanker, de wetenschappelijke bewijzen voor de doeltreffendheid van de behandeling voor deze kankersoort en je algemene gezondheidstoestand. Jouw artsen zullen je om inlichtingen vragen die hen helpen bij de keuze van de in jouw geval aangewezen behandeling.
Je zal behandeld worden door een toegewijd team dat bestaat uit artsen, verpleegsters en andere specialisten. Aarzel niet om je tot een van deze zorgwerkers te richten als je hulp nodig hebt.