Orgaandonatie

Voor veel patiënten met chronische, onomkeerbare aandoeningen, is orgaantransplantatie de laatste mogelijke behandeling. Velen onder ons hebben er nog nooit bij stilgestaan. Dat leven en dood elkaar kruisen en dat dood voor iemand anders een nieuw begin kan betekenen.
Het gebrek aan organen is momenteel de belangrijkste hinderpaal voor transplantaties. De wachtlijsten zijn erg lang en helaas overlijden patiënten omdat ze niet tijdig getransplanteerd kunnen worden. Volgens de Belgische wetgeving word je na overlijden automatisch een mogelijke donor, tenzij je zelf vooraf kenbaar maakte dit niet te willen. In de praktijk wordt, wanneer je als mogelijke donor je mening vooraf niet kenbaar maakte, door onze zorgverleners aan je naaste familie gevraagd of je bezwaar had tegen donorschap. Vaak gebeurt het dat familie niet op de hoogte is van wat de donor wenste en geen toestemming geeft. Het is belangrijk dat je daar nu al over nadenkt en je je eventueel registreert als donor.

Registreer jouw keuze

Je kan jouw beslissing laten opnemen in het nationaal register. Zoals je uitdrukkelijke mening dat je orgaan- of weefseldonor wil zijn. Maar zo je dit wenst ook jouw expliciete weigering. Hiervoor vul je het formulier voor instemming of weigering tot orgaandonatie in en laat je dit registreren bij het gemeentebestuur van jouw woonplaats. Je kan dit formulier krijgen bij het gemeentebestuur..
De gemeente voegt de informatie toe aan het rijksregister en stuurt een kennisgeving naar de federale overheidsdienst Volksgezondheid. Je kan deze registratie ook online doen op de website: www.mijngezondheid.be . Medische diensten kunnen het rijksregister raadplegen en nagaan of een overledene donor is of niet.
Meer informatie vind je hier.

Lichaam schenken aan de wetenschap

Sommige mensen kiezen ervoor na hun overlijden hun lichaam te schenken aan de wetenschap. Op deze manier kan je toekomstige patiënten misschien helpen. Je lichaam wordt dan gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek en onderwijs.
Meer informatie vind je hier.

Menselijke lichaamsmateriaal

Lichaamsmateriaal, bloed en ander weefsel, dat overblijft na een onderzoek of ingreep, kan worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek en/of kwaliteitsverbeterende projecten. Iedere gebruik moet vooraf de goedkeuring krijgen van de commissie medische ethiek. Het gebruik van gegevens voor onderzoek gebeurt steeds op anonieme wijze, wat betekent dat jouw identiteit niet wordt bekend gemaakt bij de verwerking van de gegevens. Het restmateriaal wordt na de analyses in het labo afgevoerd zoals wettelijk voorgeschreven.

Overblijvend lichaamsmateriaal kan ook samen met medische gegevens en laboratoriumuitslagen bewaard worden in zogenaamde biobanken voor wetenschappelijk onderzoek. Het gebruik van restmateriaal voor biobanken is strikt wettelijk geregeld. De wet (artikel 20 van de wet van 19 december 2008) veronderstelt de stilzwijgende goedkeuring van de patiënt voor het gebruik van zijn overblijvend lichaamsmateriaal. Als de patiënt dit niet wenst, kan hij een schriftelijke weigering indienen bij de arts die hem behandelt.

Imeldaziekenhuis kiest voor een expliciete bevraging bij het eerste contact met de patiënt. Bij het informed consent kan je dus weigeren voor het gebruik van restmateriaal. Het is belangrijk te weten dat je het recht hebt te weigeren zonder dat dit enige invloed zal hebben op de zorgen die je krijgt in het ziekenhuis.